الهم عجل لولیک الفرج

 تشکیل مجالس ذکر مناقب و فضائل آن حضرت (علیه السلام

بر پا نمودن مجالسی که مولایمان صاحب الزمان (علیه السلام) در آن ها یاد شود و مناقب و فضائل آن حضرت در آن ها ترویج و منتشر گردد، و در آن مجالسی برای آن جناب دعا شود، و با جان و مال در راه تشکیل آن مجالس تلاش کردن (از وظایف دلباختگان و ارادتمندان به آن جناب است) زیرا که این کار ترویج دین خداوند، و برتری دادن کلمة الله و یاری نمودن بر نیکی و تقوی، و تعظیم شعائر الهی و نصرت ولی الله است.
و بر این مطلب دلالت می کند –اضافه بر این که عناوین یاد شده و غیر آن ها بر آن صدق می نماید- این که: در حدیثی که در وسائل و غیر آن از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که فرمود: «یکدیگر را دیدار کنید که در دیدارتان زنده شدن دل هایتان و یادآوری احادیث ما هست، و احادیث ماشما را نسبت به یکدیگر مهربان می سازند، که اگر آن ها را بگیرید رستگار شده و نجات یافته اید، و هر گاه آن ها را ترک گویید گمراه شده و هلاک می گردید، پس به آن ها عمل کنید که من نجات شما را ضمانت می کنم.»(1)
*****
1. تقی، موسوی، مکیال المکارم، ج2، ص256

 حضور در مجالس فضائل و مناقب آقا صاحب الزمان(عج)

حضور یافتن و نشستن در مجالسی که فضائل و مناقب و سایر امور مربوط به آن حضرت در آن ها یاد می شود، و دلیل بر این –اضافه بر این که از لوازم و نشانه های محبت است، و از مصادیق خیرات که مأمور شده ایم به آن ها سبقت جوییم و پیشی گیریم که خدای تعالی فرموده: «فَاستَبِقُوا الخَیراتِ؛ به سوی کارهای خیر سبقت گیرید. فرموده ی مولایمان حضرت امام رضا(علیه السلام) است که در امالی شیخ صدوق و مجلد دهم بحر از آن بزرگوار آمده که فرمودند: «هر کس در مجلسی بنشیند که أمر ما در آن زنده می گردد، روزی که دل ها می میرند دل او نخواهد مرد.»1
*****
1. تقی، موسوی، مکیال المکارم، ج2، ص253

 اندوهگین بودن مؤمن از فراق آقا صاحب الزمان(عج)

این که مؤمن از فراق و دور ماندن از آن حضرت اندوهگین و مهموم باشد، و از این رو نشانه های دوستی و اشتیاق به آن حضرت است.
و از نشان ها این است که از شدت شوقش هم چون بیماری دیده شود که دلش از شدت بیماری درد می جوشد.
و از نشان ها: خندیدنش در میان مردم است، در حالی که دلش مالامال از اندوه است هم چون زن جوان از دست داده.(1)

*****

1. تقی، موسوی، مکیال المکارم، ج2، ص251